ਔਰਤ ਨੇ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਅਨੁਭਵ ਸਾਂਝਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਉਸ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਜਦੋਂ, ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇਣ ਤੋਂ ਕੁਝ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਪੀਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦਾ ਚਿਹਰਾ ਸੁੰਨ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹ, ਅੱਖਾਂ, ਪਲਕਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਚਿਹਰੇ ਦੀਆਂ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਨੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਸਕਾਟਲੈਂਡ ਦੀ ਔਰਤ ਵੱਲੋਂ ਹੱਡਬੀਤੀ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਮਿਰਰ ਦੀ ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, 30 ਸਾਲਾ ਕਰੀਨਾ ਵ੍ਹਾਈਟ ਨੇ 8 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਧੀ, ਮੈਕੇਂਜੀ ਵ੍ਹਾਈਟ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ। ਸਿਰਫ਼ 10 ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਚਾਹ ਪੀਂਦੇ ਸਮੇਂ, ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ: ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਸੁੰਨ ਹੋਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਖੱਬਾ ਪਾਸਾ ਲਟਕਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ।
ਸਕਾਟਿਸ਼ ਔਰਤ ਕਰੀਨਾ ਵ੍ਹਾਈਟ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਹ ਐਲਰਜੀ ਜਾਂ ਸਟ੍ਰੋਕ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਚਾਹ ਪੀਂਦੇ ਸਮੇਂ ਉਸਦਾ ਚਿਹਰਾ ਲਟਕਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸੱਚਾਈ ਉਦੋਂ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਗਈ। ਹਸਪਤਾਲ ਪਹੁੰਚਣ ‘ਤੇ, ਐਲਰਜੀ ਅਤੇ ਸਟ੍ਰੋਕ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੂੰ ਬੇਲਜ਼ ਪੈਲਸੀ ਨਾਂਅ ਦੀ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ।
ਐਨਐਚਐਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਬੇਲਜ਼ ਪਾਲਸੀ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਹੈ ਜੋ ਅਸਥਾਈ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਜਾਂ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕਰੀਨਾ ਨੂੰ ਪੰਜ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਸਟੀਰੌਇਡ ਦਿੱਤੇ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ, ਉਸਨੂੰ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਮੌਕੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਣੀ ਟਪਕਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘੁੱਟਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸੌਂਦੇ ਸਮੇਂ ਆਪਣੀ ਖੱਬੀ ਅੱਖ ‘ਤੇ ਟੇਪ ਵੀ ਲਗਾਉਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਪਲਕਾਂ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ।
ਕਰੀਨਾ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇਹ ਉਦੋਂ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਜਣੇਪੇ ਤੋਂ ਠੀਕ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਸਕਾਟਲੈਂਡ ਦੇ ਫਾਈਫ ਦੇ ਗਲੇਨਰੋਥਸ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਕਰੀਨਾ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਬਾਹ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਕਮੀ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਹੁਣੇ ਹੀ ਜਣੇਪੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆਈ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਸੰਭਾਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਮੇਰਾ ਅੱਧਾ ਚਿਹਰਾ ਅਧਰੰਗ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਿਆ।”
ਉਸਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇਹ ਜਨਮ ਦੇਣ ਤੋਂ 10 ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਹੋਇਆ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਪੀਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੋਫੇ ‘ਤੇ ਗਈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਸੁੰਨ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਏ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਅਜੀਬ ਅਨੁਭਵ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਇਹ ਐਲਰਜੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਮੇਰਾ ਅੱਧਾ ਚਿਹਰਾ ਲਟਕਣ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਸਟ੍ਰੋਕ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਕਰੀਨਾ ਨੇ TikTok ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਅਧਰੰਗ ਦੀ ਫੁਟੇਜ ਵੀ ਪੋਸਟ ਕੀਤੀ। ਕਰੀਨਾ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਦੋ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਤੱਕ ਦਰਦ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਚਲਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ, ਪਰ ਹੁਣ ਦਰਦ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਮੌਕੇ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਣੀ ਟਪਕਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘੁੱਟਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੜਬੜਾਉਂਦੀ ਹਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਸਪਸ਼ਟ ਉਚਾਰਨ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ।”
ਪਹਿਲੇ ਦੋ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੌਰਾਨ, ਮੇਰੇ ਚਿਹਰੇ ‘ਤੇ ਭੋਜਨ ਚਿਪਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਹੁਣ ਮੈਂ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਖਾਣਾ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਹੈ। ਹੁਣ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਖੱਬੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਹਿਲਾ ਸਕਦੀ ਹਾਂ।
ਕਰੀਨਾ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਮਨ ‘ਚ ਉਹ ਮੰਨਦੀ ਹੈ ਕਿ ਠੇਕ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ। ਆਪਣੇ ਡਰ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਹ ਦ੍ਰਿੜ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਅਨੁਭਵ ਬਾਰੇ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸੇ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਰਹੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਉਮੀਦ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਦੇਸ਼ ਕਲਿਕ ਬਿਊਰੋ